Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009






ΕΘΝΟΣ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ

Φάκελοι , φάκελοι ένα σωρό στη χθεσινή αλληλογραφία !!!
Περιεχόμενο μηδέν , έστειλαν πάλι τα διαπιστευτήριά τους όλοι αυτοί που χρόνια τώρα παραμυθιάζουν όλους εμάς , που μας θυμούνται μόνο κάτι τέτοιες ώρες ,που μοιράζουν χωρίς συστολή φρούδες ελπίδες κι υποσχέσεις που δε θα τηρήσουν ποτέ ,φθαρμένα πρόσωπα , παλιοί γνώριμοι , που δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας περί της καλής προθέσεώς τους .
Με τον παλμό της προεκλογικής αναμέτρησης
να ανεβαίνει και έντονο το αίσθημα της για μια ακόμη απογοήτευση που μας περιμένει , απ΄όποιο κι αν είναι αυτό το αποτέλεσμα θα σας κουράσω λίγο μ΄ένα απόσπασμα από υλικό που συγκεντρώθηκε από άρθρα , επιφυλλίδες , χρονογραφήματα που πρωτοδημοσιεύτηκαν στην <<ΕΣΤΙΑ>> ή το <<ΝΟΥΜΑ>> του ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑ από το Εθνος υπό Σκιάν
σκέψεις που αποτυπώθηκαν στο χαρτί το τελευταίο διάστημα της προβενιζελικής εποχής κι όμως τόσο μα τόσο επίκαιρες …

ΕΠΙ ΤΡΙΑΝΤΑΚΟΝΤΑΕΤΙΑΝ

ΝΑΤΟΙ ! ΕΡΡΙΞΑΝ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΠΑΛΗΑ , ΤΗ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΗ και μονότονη ρουκέτα τους .Ποιοί ; Oι βουλευταί μας ,οι αντιπρόσωποί μας ,οι θεσμοφύλακές μας , τα καμάρια μας ! Εκείνοι που κρατούνε την ουρά του γαϊδουριού μη στάξη στο πηγάδι , το πηγάδι που βρωμά και ζέχνει από λόγου τους. Επειδή ο Υπουργός των Στρατιωτικών είπε πως δε δέχεται διακοπές στο λόγο του , σήκωσαν τα γατίσια μουστάκια τους , λύγισαν την κορμοστασιά τους κι οι θρασείς αυθαδίασαν , οι αυθάδεις μίλησαν και είπαν του πως τολμά ν΄αυθαδιάζει ο Υπουργός , που δεν είναι βουλευτής , σ΄εκείνους που επί τριαντακονταετίαν και πλέον παρακάθηνται εν τω Κοινοβουλίω κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Μα ήθελα να ήξερα πόση πρέπει να έχουνε στο πρόσωπό τους πέτσα , με τι θώρακα
Να έχουν θωρακίσει τη συνείδησί τους για να τολμούν ακόμη σήμερα να θεωρούνε καύχημα το πολυχρόνιο βουλευτιλίκι τους ! Εδώ δεν είναι μήνας που ένας Λαός – ο Λαός που τους εκλέγει – ολόκληρος τους αποδοκίμασε , ωργισμένος τους ζήτησε λόγο γιατί έτσι τον κατάντησαν και αυστηρά τους ζήτησε να συνετισθούνε .
Εδώ δεν πέρασαν δυό μήνες που ο Στρατός – Στρατός της πατρίδας τους – βγήκε αρματωμένος να διαμαρτυρηθεί για την κατάστασή του , για τις πομπές του τόπου .Κι ακόμη δεν είναι δυο και κάτι , που ο Πρωθυπουργός – Πρωθυπουργός της πατρίδας τους – δεχότανε από τους Πρέσβεις ταπεινωτικές συμβουλές και από την Τουρκία κλωτσιές , κλωτσιές στα πισινά , δίχως να κοκκινήσει από ντροπή – που να βρεθή ;-το πρόσωπο. Και όλα αυτά όχι βέβαια γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στη Μεσόγειο και όχι στη Βόρειο θάλασσα , ούτε γιατί ο ήλιος βγαίνει απ΄την Ανατολή κι όχι απ΄τη Δύσι .΄Η μη φέρνουμε καμμιά κατάρα προπατορική , σαν τους Εβραίους , κ΄είμεθα καταδικασμένοι από βέβαιο θάνατο από κανένα σκουντούφλη Σαβαώθ ;
Δεν το πιστεύω . Η μόνη και κύρια αφορμή είναι γιατί αυτοί << επί τριαντακονταετίαν και πλάον παρακάθηνται εν τω Κοινωβουλίω>> και λογοκοπούν και σαχλοποιούν τα πάντα .Είνε γιατί επί τριαντακονταετίαν και πλέον , βουλεύονται άδικα και υπουργεύουν παράνομα και διοικούν ασύστολα και σπαταλούν άπονα. Είναι γιατί αυτοί επί τρικονταείαν και πλέον δεν άφισαν αισχρότητα που να μην έπραξαν και φαυλότητα που να μην υποστήριξαν και μηδαμινότητα που να μην ετίμησαν και αδοξίαν που να μην εδόξασαν.Ο,τι κακό το αγάπησαν και ότι καλόν το έφθειραν και ότι χρήσιμον το έρριξαν στα σκουπίδια και ότι μωρό το εκρέμασαν στολίδι στο λαιμό τους , και ότι ψεύτικο το έβαλαν ήλιο στο πρόσωπό τους και ‘ότι διεφθαρμένο το φόρεσαν τήβεννον και αλουργίδα τους . Κι έτσι ορθοκάθησαν αυτοί επί τριαντακονταετίαν και πλέον ηθικοί ανήθικοι και μωροί καπάτσοι και πατριώτες ξετσίπωτοι και δημοκόποι ηλίθιοι , ορθοκάθησαν στο στήθος της Ελλάδας και την έπνιξαν μέσα στη χλεύη .Και τώρα έχουν το θάρρος να βγαίνουν μπροστά στο κύμα του Λαού –του Λαού που κατάντησαν ξεσκλιάρη και άτιμο – να του μιλούν για προγονικές περγαμηνές και για το μακροχρόνιο βουλευτιλίκι τους .Τώρα που πλάκωσε θαρρείς η τελευταία κρίσις και θα ήταν τυχερός εκείνος που πιο λιγώτερο
Έχει μέσα στο Κοινοβούλιο !Μου φαίνεται πως μοιάζουν σαν εκείνα τα ξετσίπωτα θηλυκά που πιάνονται με το μισοφόρι στο χέρι και όμως έχουν την τόλμη να κράζουν στο άτυχο γονιό : - ποιος είσαι συ ; και στον δόλιον αδερφό : με ξέρεις πως με λένε ;
Σημεία των καιρών κι ας τα βλέπει τώρα η λεγομένη επανάστασις η καιομένη και μη καταφλεγωμένη , σαν τη βάτο του Μωυσή , επανάστασις ας τα καμαρώνη . Είνε αυτοί που τους μοίρασε διπλώματα πατριωτισμού , είνε από κείνους που στα χέρια τους εμπιστεύτηκε την ανόρθωσι του τόπου και που σε λίγο – δεν είναι μακρυά ο καιρός – θα της ειπούνε με χαμόγελο :
- Χαίρε , Μαρία , ότι πολύ επίστεψες !
Τα συμπεράσματα δικά σας !!!